این کتاب ماحصل پژوهشی است در باب حوزه ای از تاریخ اجتماعی دین و مناسک دینی در ایران شیعی که تاکنون کمتر محل توجه محققان بوده است؛ یعنی حوزه ی آیین های شادمانه و جشن های دینی و مذهبی. آنچه در این پژوهش به دنبالش بوده ام تدوین فهرستی از جشن های مذهبی مهم در ایران شیعی و گردآوری بررسی و تدوین داده هایی از چگونگی برگزاری آنها برای رسیدن به شناخت و فهمی حتی الامکان جامع و دقیق از روند ابداع یا باز تعریف و تغییرات فرمی. مضمونی این مناسک در پنج قرن اخیر است. با استناد به منابع متنوع تاریخی و به طور خاص سفرنامه ها و دیگر آثاری که مستشرقان، ایران شناسان و جهانگردانی که به ایران سفر کرده اند، پدید آورده اند. رویکرد کتاب حاض در بررسی و معرفی جشن های مذهبی به مثابه ی جزیی از فرهنگ عامه ی دینی جامعه ی ایرانی، رویکرد توصیفی تحلیلی است . . تلاش شده مفهومی نظری هم در باب مقوله ی جشن دینی و جایگاه آن در ادیان به طور عام و در اسلام و تشیع به طور خاص عرضه شود.