جان کریرو در کتاب صوتی خون نحس ماجرای حیرت‌انگیز کسب‌وکار قلابی خانم الیزابت هولمز را روایت می‌کند. این کتاب به‌سرعت توانست به فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز راه پیدا کند. درباره‌ی کتاب صوتی خون نحس سیلیکون ولی یا دره‌ی سیلیکون نام منطقه‌ای اداری در جنوب شرقی سانفرانسیسکو است که مقر اصلی تعداد زیادی از مهم‌ترین کسب‌وکارهای […]
جان کریرو در کتاب صوتی خون نحس ماجرای حیرت‌انگیز کسب‌وکار قلابی خانم الیزابت هولمز را روایت می‌کند. این کتاب به‌سرعت توانست به فهرست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز راه پیدا کند.
درباره‌ی کتاب صوتی خون نحس
سیلیکون ولی یا دره‌ی سیلیکون نام منطقه‌ای اداری در جنوب شرقی سانفرانسیسکو است که مقر اصلی تعداد زیادی از مهم‌ترین کسب‌وکارهای جهانی به شمار می‌رود. ساختمان اصلی ابرشرکت‌های بسیاری همچون اپل، فیسبوک و تسلا موتورز در این ناحیه قرار دارد و همچنین تعداد زیادی از کسب‌وکارها و استارتاپ‌های بزرگ جهان همچون توییتر، اوبر، لینکدین، آمازون، یوتیوب، پیکسار، پاناسونیک و… در این منطقه شعبه‌هایی دارند. شاید بتوان این بخش از ایالات متحده‌ی آمریکا را از متمرکزترین نواحی تجاری جهان به شمار آورد.
در سال 2003 بود که زنی به‌نام الیزابت هولمز مدعی شد قرار است کسب‌وکاری در این منطقه به راه بیندازد که تا ده سال آینده سرمایه و دارایی آن از شرکت‌هایی همچون اسپاتیفای و اوبر نیز فراتر رود.
هولمز که در زمان تأسیس این شرکت تنها نوزده سال داشت، نام استارتاپ خود را «ترانوس» گذاشت و قصد داشت در آن به تکنولوژی محیرالعقول و سرنوشت‌سازی در حوزه‌ی آزمایش خون دست پیدا کند.
در آن زمان او را با استیو جابز -یکی از بزرگ‌ترین کارآفرینان تاریخ تکنولوژی و مدیر شرکت اپل- مقایسه می‌کردند و این سبب شده بود هولمز تلاش کند با پوشیدن لباس‌های یقه‌اسکی، حتی در ظاهر هم مانند جابز بزرگ به نظر برسد.
«موفق‌ترین زن کارآفرین در دره‌ی سیلیکون» لقبی بود که برای الیزابت هولمز انتخاب کردند اما طولی نکشید که حقیقت امر بر همگان فاش شد. آن‌همه دم‌ودستگاه تقلبی بود! نه تکنولوژی فوق‌العاده‌ای در کار بود نه پیشرفتی شگفت‌انگیز در زمینه‌ی پزشکی. تمام آنچه که وجود داشت یک دروغ بزرگ بود.
جان کریرو (John Carreyrou) خبرنگار وال استریت ژورنال در کتاب خون نحس (Bad Blood: Secrets and Lies in a Silicon Valley Startup) گزارشی از ظهور این شرکت و رشد شخصیت الیزابت هولمز تا سقوط هولناک تشت رسوایی آن ارائه می‌دهد. سقوطی که صدای آن نه‌تنها در در دره‌ی سیلیکون، بلکه در تمام دنیا طنین‌انداز شد. او در بخش اول کتاب به پاسخ این سؤال می‌پردازد که اساساً ایده‌ی ساخت این استارتاپ چگونه به ذهن الیزابت رسید و سپس در بخش دوم از روند افول و سقوط هولناک این کسب‌وکار روایتی ارائه می‌دهد و همچنین خط و ربط خود را نیز با آن بازگو می‌کند.
اقتباس‌های کتاب صوتی خون نحس
ای. بی. سی نیوز در سال 2022 مینی‌سریالی با عنوان «دراپ‌آوت» با اقتباس از این کتاب و گزارشات و وقایع ذکرشده در آن ساخت که آماندا سایفرد در آن نقش الیزابت هولمز را ایفا می‌کند.
جوایز و افتخارات کتاب خون نحس
- نامزد جایزه‌ی کتاب لس‌آنجلس تایمز (2018)
- برنده‌ی جایزه کتاب تجاری فایننشال تایمز و کتاب مک کینزی (2018)
- نامزد جایزه‌ی بهترین کتاب غیرداستانی گودریدز (2018)
- راهیابی به فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز
- راهیابی به فهرست بهترین کتاب‌های سال 2018 تایم، فورچون و بلومبرگ
- تحسین‌شده از سوی بیل گیتس
نکوداشت‌های کتاب صوتی خون نحس
– کتابی که می‌توان آن را مثل یک فیلم هیجان‌انگیز دنبال کرد. کریرو داستان ترانوس را تقریباً تمام‌و کمال تعریف می‌کند. (بررسی کتاب نیویورک تایمز)
– شما نخواهید توانست این کتاب پرهیجان و گزارش ماهرانه را زمین بگذارید. مهم نیست که در ماجرای ترانوس چه افتضاحی بالا آمد. با این کتاب متوجه خواهید شد که واقعیت بسیار فاجعه‌بارتر از این حرف‌ها بوده است. (بتانی مک‌لین)
– جان کریرو، روزنامه‌نگار و محقق تحسین‌شده، در کتاب خون نحس که در سال 2015 داستان ترانوس را فاش کرد، شواهد جامعی از کلاهبرداری انجام‌شده توسط الیزابت هولمز، مدیر اجرایی ترانوس ارائه می‌کند. او بسیاری از ابعاد تاریک این فاجعه را بازگو می‌کند که قبلاً فاش نشده بود. مصاحبه با 150 نفر (از جمله 60 کارمند سابق ترانوس) در این کتاب، ورق را به‌طرز حیرت‌انگیزی برمی‌گرداند. (اریک توپول)
با جان کریرو بیشتر آشنا شویم
جان کریرو خبرنگار و نویسنده‌ی آمریکایی-فرانسوی است که تا کنون دو بار موفق به دریافت جایزه‌ی پولیتزر شده است. او با نگارش کتاب خون نحس توانست شهرت زیادی به دست آورد. کریرو به مدت 20 سال در وال استریت ژورنال مشغول به کار بود و پس از آن تصمیم گرفت به نگارش کتاب‌های غیرداستانی بپردازد.
از متن کتاب خون نحس
چلسی بارکت کم‌کم داشت از شدت کار خسته می‌شد.
اواخر تابستان 2009 بود و او هر روز برای ساعات طولانی در شرکت نوپا در پالوآلتو کار می‌کرد.
او با کاری دست‌وپنجه نرم می‌کرد که در شرکتی جاافتاده‌تر پنج شغل مختلف می‌شد
. البته این‌طور هم نبود که او از کار گریزان باشد. مثل هر فارغ‌التحصیل بیست‌وپنج ساله‌ی دانشگاه استنفورد، تلاش و کوشش در خونش بود.
اما حالا آرزوی اندکی شور و اشتیاق کاری داشت و شغلش چنین حسی به او نمی‌داد.
شرکت دوستانگ، کارفرمای چلسی، وبسایتی شغلی برای متخصصان مالی بود.
چلسی یکی از دوستان بسیار صمیمی الیزابت در استنفورد بود.
در سال اول آن‌ها در خوابگاه‌های مجاور هم در ویلبرهال که مجموعه‌ی مسکونی بزرگی در لبه‌ی شرقی پردیس دانشگاه بود زندگی می‌کردند و خیلی زود با هم دوست شده بودند.
نخستین باری که همدیگر را دیدند، الیزابت لبخندی به پهنای صورتش داشت و تیشرت قرمزرنگی پوشیده بود که رویش نوشته شده بود: «سربه‌سر تگزاس نگذارید.»
به نظر چلسی او آدم دوست‌داشتنی و شوخ و زرنگی بود. هردویشان اجتماعی و اهل گشت‌وگذار بودند و رنگ آبی چشمانشان یکی بود.