معرفی کتاب خانواده‌ی نفرین شده‌ی کندی

داستانی که برملاکننده‌ی رازهای بزرگ قرن بیستم است. مارک دوگن نویسنده‌ی کتاب خانواده‌ی نفرین شده‌ی کندی، با کندوکاو در سندهای تاریخی، رمانی به‌ظاهر خیالی، ولی واقعی درباره‌ی زندگی ادگار هوور نوشته است؛ کسی که اولین گرداننده و رئیس اف.بی.آی بود و 48 سال در رأس این سازمان حکمرانی کرد. این داستان جذاب همچنین اسرار قتل مرلین مونرو، جان و رابرت کندی، بمباران هسته‌ای ژاپن و سرنگونی نیکسون را افشا می‌کند.

درباره‌ی کتاب خانواده‌ی نفرین‌ شده‌ی کندی

در دنیایی که همیشه پشت‌پرده‌ی بخش بزرگی از تصمیم‌های دولتی و رویدادهای سیاسی، پنهان از نظرهاست و در سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی به‌صورت راز باقی می‌ماند، انتشار سندهای محرمانه، یا کتاب‌هایی بر اساس این مدرک‌ها، اتفاقی بزرگ محسوب می‌شود. کتاب خانواده‌ی نفرین‌ شده‌ی کندی (The Curse of Edgar)، یکی از کتاب‌هایی است که اسرار اتفاق‌های دهه‌های بیستم تا هفتاد میلادی را افشا می‌کند. موضوع اصلی این اثر ارزشمند مارک دوگن (Marc Dugain) درباره‌ی زندگی ادگار هوور (Edgar Hoover) است که 48 سال در رأس سازمان اف.بی.آی بود؛ سازمانی که به‌صورت یکپارچه، نقش پلیس فدرال و سازمان جاسوسی و ضدجاسوسی آمریکا را بر عهده داشت و ردّ پایش در بسیاری از رویدادهای تعیین‌کننده‌ی جهان دیده می‌شود. با این‌ همه، شخص ادگار هوور موردی عجیب‌ است؛ کسی که به‌شکلی بی‌سابقه، تا زمان مرگ‌اش، حدود نیم‌قرن (از 1924 تا 1972) قدرت اول را در اختیار داشت و گرچه به‌ظاهر رئیس‌جمهور آمریکا نفر اول کشورش به شمار می‌آمد، اما درواقع او بود که در روی‌ کار آوردن، کنارگذاشتن و حتی قتل رئیس‌جمهورهای بزرگ‌ترین قدرت جهانی حرف اول را می‌زد.

بر اساس آنچه مارک دوگن در کتاب خانواده‌ی نفرین‌ شده‌ی کندی نوشته، این مرد مرموز، شیطانی واقعی بود، نمودی از یک سیاستمدار حیله‌گر، نیرنگ‌باز و خبیث، کسی که هم با سران مافیا، جنایت‌کارهای حرفه‌ای و سردسته‌های باندهای جنایت‌های سازماندهی‌شده قهوه می‌نوشید و هم با رئیس‌جمهور و رئیس کنگره صبحانه می‌خورد؛ آن هم در زمانی که پرآشوب‌ترین دوره‌ی تاریخ آمریکا و حتی جهان به‌حساب می‌آمد. پس چندان عجیب نیست که ادگار هوور هم در بحران مالی آمریکا در سال 1929 نقش دارد، هم رد پایش در وقایع جنگ جهانی دوم و بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناکازاکی دیده می‌شود، او همچنین مسئول مستقیم بحران موشکی کوبا و ماجرای خلیج خوک‌هاست، دست پنهانش در قتل جان کندی رئیس‌جمهور، برادرش رابرت کندی و مرلین مونرو پیداست و در سرنگونی ریچارد نیکسون و بسیاری حوادث دیگر نقشی مستقیم یا غیرمستقیم داشته است.

مارک دوگن با علم به نقش‌آفرینی‌های مهم او، با بررسی‌های بسیار در پرونده‌ها و مدرک‌های تاریخی منتشرشده، توانست نمایی دقیق از این چهره‌ی مخوف و همدست‌اش کلاید تولسن ارائه کند، و درعین‌حال تصویری گویا از حادثه‌های تاریخی و ماجراهای پشت‌پرده‌اش نشان دهد. از این‌ منظر، کتاب خانواده‌ی نفرین‌ شده‌ی کندی که در نشر چشمه و با ترجمه‌ی پرویز شهدی منتشر شده، باآنکه در قالب داستانی خیالی روایت می‌شود، اما رمانی تاریخی به‌حساب می‌آید و اسراری را که مقام‌های آمریکا هرگز حاضر نشده‌اند به‌طور رسمی برملا کنند، افشا می‌کند.

اقتباس سینمایی از کتاب خانواده‌ی نفرین‌ شده‌ی کندی

مارک دوگن به‌عنوان نویسنده‌ی کتاب خانواده‌ی نفرین‌‌شده‌ی کندی، در سال 2013 فیلمی تلویزیونی بر اساس این کتاب خود و با نام «نفرین ادگار» (The Curse Of Edgar) ساخت که در این فیلم بازیگرهایی مانند برایان کاکس، کیت هیل و آنتونی هیگنس نقش‌آفرینی کرده‌اند.

نکوداشت‌های کتاب خانواده‌ی نفرین‌ شده‌ی کندی

• مارک دوگن برای تعمیق درک حقایقی که در منبع‌های تاریخی به‌اندازه‌ی کافی روشن نیست، واقعیت را درهم می‌آمیزد. (Hans Renders)

• این رمان تصویری از چهل سال تاریخ آمریکا را ترسیم می‌کند. از طریق پرتره‌ی ادگار هوور، این سمتِ دیگر رؤیای آمریکایی است که نویسنده با ساختارشکنی از همه‌ی اسطوره‌هایش از کندی تا مرلین مونرو، تا رئیس‌جمهورهایش مثل روزولت و نیکسون آشکار می‌سازد. (André-Alain Morello)

با مارک دوگن بیشتر آشنا شویم

مارک دوگن در سال 1957 در سنگال به دنیا آمد و در فرانسه بزرگ شد. او از سال 1999 که شروع به نوشتن رمان‌هایش کرد، سبکی در ادبیات داستانی پی گرفت که به ژانر معمایی تاریخی مشهور است. از بهترین آثار این نویسنده و کارگردان می‌توان به کتاب‌های «اتاق افسران»، «ییلاق انگلیسی» و کتاب حاضر اشاره کرد که در این میان اتاق افسران به‌عنوان پرفروش‌ترین کتاب در بین 20 جایزه‌ی معتبر ادبی برگزیده شده است. مارک دوگن به‌عنوان کارگردان نیز فعالیت دارد و تاکنون پنج فیلم تلویزیونی از جمله «The Exchange of Princesses» و «An Ordinary Execution» را ساخته است.

در بخشی از کتاب خانواده‌ی نفرین شده‌ی کندی می‌خوانیم

بیشتر وقت‌ها به خانه‌اش سر مى‌زدم، اگرچه باهم یک جا زندگى نمى‌کردیم. سال به سال که مى‌گذشت این اشیا جاى زندگى را مى‌گرفت و سکون جاى تحرک را. به‌ویژه این اتاق‌نشیمن، هر روز با هجوم این اشیا که تعدادشان رو به افزایش بود از دید ملاقات‌کننده‌هاى نادر، تنگ‌تر و کوچک‌تر مى‌شد. در کتابخانه‌ى دراز و شیشه‌دارى از چوب ماهون، کتاب‌هایى چاپ شده روى کاغذ نازک مخصوص کتاب مقدس، با شماره‌هایى ویژه‌ى کلکسیونرها، با جلد چرمى طبیعى و حروف طلایى، تنگاتنگ هم چیده شده بود. ادگار گه‌گاه یکى از آن‌ها را بیرون مى‌کشید، همین‌طور تصادفى، جمله‌اى یا واژه‌اى ظریفانه و پرمعنى را از متن آن انتخاب مى‌کرد تا به دیگران وانمود کند آدم با سواد و فرهیخته‌اى است، چون حاضر نبود حرف‌ها و پیام‌هاى دیگران را با آرامش بپذیرد. زندگى پر شر و شور دایمى‌اش او را از این‌کار باز مى‌داشت.

اما من، اختراع کردن را دوست داشتم. دلم مى‌خواست وسایل مکانیکى کوچکى را که آدم در زندگى روزمره از آن‌ها استفاده مى‌کند توسعه بدهم و کامل کنم. گمان مى‌کنم استعداد اختراع کردنم، با چند گواهى اختراع به ثبت رسیده تأیید هم شده است، که از جمله بستن پنجره‌ها به‌طور خودکار و با فشار دادن یک دکمه، روشى که در سراسر ساختمان اف. بى. آى. به‌کار رفت. اگرچه در مسائل هنرى با ادگار هم‌سلیقه نبودم اما بیشتر وقتم را به مطالعه اختصاص مى‌دادم و تحولات دنیا را با علاقه پیگیرى مى‌کردم. البته بدون زیاده‌روى. چون اگر آدم زیادى فکر نکند، خوشبخت‌تر است. آگاهى‌ها و آشنایى به مسائل زندگى از حد خاصى که بگذرد به یک تنبیه تبدیل مى‌شود، آدم باید بلد باشد به بعضى واقعیت‌هاى قطعى و جهان شمول بسنده کند و خود را با آن‌ها وفق دهد.