کتاب رهیده: هجده روایت از روضه‌هایی که زندگی می‌کنیم مجموعه‌ای از خاطرات افرادی است که روضه‌ی امام حسین در زندگی آن‌ها نقش مهمی داشته است
کتاب رهیده، مجموعه‌ای از روایت‌های افرادی است که روضه‌ی امام حسین در زندگی آن‌ها نقش مهمی داشته و خاطرات عجیب و دلنشینی نیز از ماه محرم دارند.
این مجموعه جستار، چهارمین کتاب از مجموعه‌ی کآشوب نشر اطراف است.
درباره‌ی کتاب رهیده
فرهنگ ما با عزاداری امام حسین پیوند وثیقی دارد؛ به صورتی که شرکت در این مراسمات، به تحول زندگی بسیاری انجامیده است و می‌انجامد.
امروزه، روضه در زندگی ما چه نقشی دارد؟ طبیعی است که در طول زمان، عزاداری و شیوه برگزاری مراسم روضه برای امام حسین (ع) نیز دچار تغییراتی شده است؛ اما نکته‌ی مهم، این واقعیت است که کارکرد آن همچنان در جامعه ایرانی پابرجاست و در حال حاضر نیز، بسیاری از افراد برای دست یافتن به حس و حالی متفاوت، در این مراسم‌ها شرکت می‌کنند و در برخی موارد، اتفاقات جالب توجهی را نیز تجربه می‌کنند.
کتاب رهیده، داستان زندگی انسان‌های مرددی است که سعی در پیدا کردن حقیقت دارند؛ کسانی که اگرچه خود را دور از امام حسین احساس می‌کنند؛ اما تمام تلاش خود را به کار می‌بندند تا قدمی برای ایشان برداشته و کاری را به ثمر رسانده باشند.
این مجموعه‌ی جستار، از زبان همین افراد است؛ کسانی که از عزاداری سیدالشهدا، روضه و تاثیر آن بر زندگی خود می‌گویند.
نویسندگان این جستارها، اگرچه زندگی‌های متفاوتی با یکدیگر دارند؛ اما چیزی مشترک آن‌ها را به هم پیوند می‌دهد و آن عشق به امام حسین و تلاش برای رسیدن به حقیقت است.
روایت‌های کتاب رهیده، در زمان و مکان‌های متفاوتی رخ می‌دهند؛ در کشورهای گوناگون و در نقاط مختلف ایران. و البته همین تفاوت‌ها و شباهت‌هاست که سبب دوچندان شدن جذابیت و کشش این کتاب می‌شود.
این کتاب برای تمام کسانی که به امام حسین (ع) و خواندن در باب عزاداری ایشان علاقه دارند، جذاب خواهد بود.
در بخشی از کتاب رهیده می‌خوانیم
داشتم می‌فهمیدم که زمان چیزی خارج از موجودات نیست. زمان رودخانه‌ای جاری نیست که مثل سنگ در آن بغلتیم و جلو برویم تا این‌که این جریان همیشه یک‌طرفه ما را در نقطه‌ای به نام مرگ بیرون بیندازد.
زمان در وجود موجودات است، موجوداتی که تغییر می‌کنند. و چون حرکتِ دائمی در ذات موجودات است، زمان همواره جاری است. انگار ما رودخانه‌ایم و زمان سنگی است که نشان می‌دهد رودخانه در حرکت است.
ما حرکت رودخانه را حرکت سنگ می‌بینیم اما اصالت حرکت با رودخانه است نه با سنگ.
در این تعریف، ساعت هم می‌شود چرخ آسیابی که در مسیر رودخانه با جریان آن حرکت می‌کند و به کمک تعداد دورهایش می‌توانیم سرعت جریان آب را محاسبه کنیم.
حالا ببین چه خنده‌دار است که تصور کنیم رودخانه‌ی نامحدودْ توان حرکت خود را متناسب با توان محدودِ چرخ آسیاب تنظیم می‌کند؛ همان زندگی کوکی‌ای که ما بندش می‌کنیم به عقربه‌های ساعت و تقویم‌های ساختگی.
عاشورا، در این تعریف من، از جنس زمان نیست. حکایت حادثه‌ای در یک برش از زمان نیست که قبل از اتفاق افتادنش درک نشود یا فقط در برهه‌ای از زمان درک شود.
عاشورا حکایتی دردناک نیست که رخ دادن یا ندادنش حزن در دل‌مان بنشاند یا ننشاند. عاشورا مسیری است برای شدن که پیمودنش فقط از انسان کاملی چون حسین بن علی بر می‌آید.